วันอาทิตย์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

หลักสูตรนักดิ่งพสุธา
ทางรีสอร์ทของเรามีอุปกรณ์ครบครันรุ่นใหม่และทันสมัยที่สุดสำหรับฝึก รวมไปถึงครูฝึกของเราได้รับการฝึกหลักสูตรครูฝึกนักดิ่งพสุธามีความเชียวชาญและมีประสบการณ์สูง ได้รับใบอนุญาตอย่างถูกต้องอย่างเป็นทางการจากสมาคมกีฬากระโดดร่มแห่งสหรัฐอเมริกา (USPA, United State Parachute Association)
สำหรับนักดิ่งพสุธาฝึกหัดจะต้องกระโดดทั้งหมดจนครบ 25 ครั้ง ก่อนที่จะสอบขอใบอนุญาตได้ โปรแกรมการฝึกเป็นไปตามขึ้นตอนมาตรฐานของสมาคมกีฬากระโดดร่มแห่งสหรัฐอเมริกาที่ทางรีสอร์ทของเราเป็นสมาชิกอยู่ ขั้นตอนการฝึกมีทั้งหมด 8 ขั้นตอน กระโดด 9 ครั้ง โดยจะฝึกทักษะควบคู่ไปกับความมั่นใจ เริ่มจากวิชาภาคพื้น, ฝึกการควบคุมร่างกายขณะบินอยู่กลางอากาศ, ฝึกการควบคุมร่ม, ฝึกความปลอดภัยในกรณีฉุกเฉิน, ฝึกพับร่ม, ฝึกทักษะความรู้ความเข้าใจในเรื่องของอุปกรณ์ต่างๆ, ความรู้เรื่องกฎการกระโดดร่มต่างๆ ทั้งหมดนี้เพื่อความปลอดภัยของตัวท่านเองและบุคคลอื่น



การฝึกทั้ง 8 ขึ้นตอนแบ่งเป็น A-H
Category A
เป็นขั้นแรกของการฝึก โดยจะเรียนความรู้ภาคพื้นและนักเรียนจะโดดประมาณ 1-2 ครั้ง โดยการโดดแบบแทนดั้ม (Tandem Skydive) ครูฝึกจะช่วยดูแลเครื่องอุปกรณ์และขั้นตอนความปลอดภัยต่างๆให้ โดยนักเรียนจะได้ฝึกเรื่องของการทรงตัวกลางอากาศ การเปิดร่มและการควบคุมทิศทางร่มด้วยตัวเอง
Category B
ด้วยการโดดแทนดั้มครั้งที่สองและสาม นักเรียนจะสามารถควบคุมการตกและการทรงตัว, การดูเครื่องวัดความสูง, การเปิดร่มโดยปลอดภัยได้ ขั้นนี้นักเรียนจะได้ฝึกขั้นตอนความปลอดภัยต่างๆ ขั้นตอนปฏิบัติเมื่ออุปกรณ์มีปัญหา ขั้นตอนการบังคับร่มเพื่อลงพื้นโดยปลอดภัย เพื่อเตรียมพร้อมที่จะโดดด้วยตัวเอง
Category C
ขั้นนี้นักเรียนจะได้โดดร่มด้วยร่มของตัวเองสองครั้ง โดยมีครูฝึกโดดลงมาด้วยพร้อมกันและคอยประคองจับให้อยู่ข้างๆ จนเมื่อเห็นว่านักเรียนสามารถควบคุมร่างกายได้นิ่งแล้วจึงจะปล่อยมือ นักเรียนจะมีความมั่นใจมากขึ้นเมื่อสามารถควบคุมร่มและลงถึงพื้นได้ด้วยตัวเองทั้งหมด
Category D
เมื่อมีความมั่นใจมากขึ้นสามรถควบคุมร่มได้ลงพื้นได้อย่างปลอดภัยแล้ว ขั้นนี้นักเรียนจะได้ฝึกการเคลื่อนไหวร่างกายขณะกำลังตก โดยจะได้ฝึกเลี้ยว 90 องศา 180 อาศา และ 360 องศา ขณะกำลังตก ใช้การกระโดดประมาณ 2-3 ครั้ง นักเรียนจะได้เรียนการควบคุมร่มขั้นสูงเพิ่มเติมเพื่อจะได้สนุกกับการควบคุมร่มมากขึ้น
นักเรียนจะได้เรียนรู้เรื่องร่มเพิ่มขึ้น วิธีการเตรียมร่มขั้นตอนปฏิบัติเมื่อเกิดกรณีฉุกเฉิน อุปกรณ์อัตโนมัติและระบบสำรองต่างๆ และนักเรียนยังจะได้ฝึกมองหาพื้นสำหรับการกระโดดจากบนเครื่องบิน โดยสามารถบอกทิศทางนักบินได้
Category E
เมื่อนักเรียนสามารถควบคุมร่างกายเลี้ยวซ้ายขวาได้ ควบคุมร่มได้แล้ว ขั้นตอนนี้จะเป็นการฝึกท่าผาดแผลงต่างๆกลางอากาศขณะกำลังตก ได้แก่ ม้วนหน้า ม้วนหลัง ม้วนข้าง นักเรียนส่วนใหญ่จะทำได้ด้วยการกระโดดประมาณ 3-4 ครั้งเมื่อนักเรียนสามารถทำได้จนได้มาตรฐานตามที่กำหนดแล้ว ครูฝึกจะลงชื่อรับรองให้ นักเรียนสามารถโดดได้เอง โดยไม่ต้องมีครูฝึกคอยประกบอีกต่อไป
ขั้นตอนนี้นักเรียนจะได้รับการสอนการพับร่มของตัวเอง และแน่นอนที่สุดเมื่อนักเรียนมั่นใจในการแพคร่ม และครูฝึกตรวจสอบว่าเรียบร้อยดีแล้ว นักเรียนจะได้กระโดดร่มที่ตัวเองเป็นคนพับ ทั้งนี้เฉพาะร่มหลักเท่านั้น ส่วนร่มสำรองนักเรียนจะไม่ได้รับอนุญาตให้พับ โดยผู้ที่จะพับร่มสำรองได้จะต้องโดยผู้มีใบอนุญาตพับร่มสำรองเท่านั้น
Category F
เป็นการฝึกเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการสอบใบอนุญาต คุณจะได้ฝึกโดดกับนักโดดร่มคนอื่นๆที่มีใบอนุญาตแล้ว ฝึกการควบคุมทิศทางและการเปิดร่มในกรณีที่มีนักโดดคนอื่นอยู่ข้างๆ ฝึกขั้นตอนปฏิบัติตอนอยู่บเครื่องบิน ขั้นตอนความปลอดภัย และฝึกมองจุดที่จะกระโดดจากบนเครื่องบิน
Category G and H
ในขั้นตอนนี้ คุณจะได้โดดกับครูฝึกอีกครั้ง โดยครูฝึกจะสอนการกระโดดแบบเกาะหมู่ นักเรียนจะได้ฝึกการควบคุมการตกให้ตกเร็วตกช้าได้ตามต้องการ ฝึกการบินไปในทิศทางที่ต้องการ เพื่อตามนักโดดคนอื่นให้ทัน
นักเรียนจะได้เรียนเพิ่มเติมเรื่องประสิทธิภาพของร่ม การดูสภาพอากาศ วิธีดูแลรักษาอุปกรณ์ต่างๆ และเตรียมพร้อมเพื่อการสอบใบอนุญาต


A License Check Diveเป็นขั้นตอนการสอบใบอนุญาตเพื่อเป็นนักกระโดดร่ม โดยก่อนที่จะมาสอบได้ นักเรียนจะต้องมีการโดดมาแล้วอย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 25 ครั้ง โดยจะมีการสอบทั้งทฤษฎาคพื้น การเตรียมพร้อมต่างๆ และการสอบกระโดดจริงโดยผู้ตรวจสอบของทางสมาคมกีฬากระโดดร่มแห่งสหรัฐอเมริกา (USPA, United State Parachute Association) เมื่อทางผู้ตรวจสอบเห็นว่านักโดดสามารถทำได้ผ่านตามมาตรฐานของสมาคม ผู้ตรวจสอบจะรับรอง และออกใบอนุญาตขั้น A ให้ (A-License)

Tsar Podcast E5 HD Vodka Museum (c Русскими субтитрами!!!!)


วอดก้า (Vodka)
 เป็นสุรากลั่นไม่มีสี มันเป็นของเหลวใสเกือบทั้งหมดเป็นน้ำและเอทานอลซึ่งถูกกลั่นให้บริสุทธิ์ — มักจะกลั่นหลายรอบ — จากส่วนผสมหมักอย่างกากน้ำตาลของมันฝรั่ง ธัญพืช (โดยมากเป็นข้าวไรย์หรือข้าวสาลี) หรือหัวบีท และส่วนผสมจำนวนน้อยมาก ๆ จำพวกสารแต่งรสหรือสิ่งเจือปนที่หลุดรอดไป คำว่าวอดก้ามีที่มาจากคำภาษาสลาวิกว่า "voda" (woda, вода) ซึ่งหมายถึง "น้ำ"
วอดก้ามีแอลกอฮอล์ในอัตราส่วน 35-70% โดยปริมาตร ซึ่งเหล้าวอดก้าของรัสเซียจะมีอยู่ 40% จากข้อมูลของพิพิธภัณฑ์วอดก้าในเมืองเซนต์ปีเตอร์เบิร์ก ประเทศรัสเซีย นักเคมี Dmitri Mendeleev พบว่า 38% เป็นอัตราส่วนที่ดีที่สุด
แม้วอดก้าจะมีต้นกำเนิดมาจากยุโรป บริเวณประเทศโปแลนด์ ยูเครน และรัสเซีย มันก็เป็นที่นิยมดื่มในหลายแห่งทั่วโลก โดยใช้เป็นส่วนผสมในค็อกเทลสำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชนิดอื่น ได้แก่ บรัดดีแมรี เดอะสครูไดรเวอร์ ไวต์รัสเซียน และ วอดก้ามาร์ตินี


http://youtu.be/imEphVR2fw0